De 3e week in Costa Rica zijn we aan de Caribische kust, in Manzanillo. De weg houdt hier op, na een paar kilometer oerwoud is daar Panama. De huizen zijn kleurig met prachtige veranda’s (veelal met een toepasselijke schommelstoel). Het leven verloopt hier trager en relaxter dan in de rest van Costa Rica, de bevolking is meer Afro-Caribean. Reggae is de standaard en we zien dan ook rasta’s in alle soorten en maten.
We logeren in Congo Bongo, in een echt jungle-huis, midden in het oerwoud. Het huis is helemaal open (buiten), behalve de bad- en slaapkamers. Rondom ons alleen maar hoge bomen, planten, bloemen, met vele bewoners, zoals de brulapen, hagedissen, eekhoorns, slangen, bosrat, veel vogels en… een luiaard (zie aparte log).
Om bij het verlaten strand te komen, lopen we over een lang pad van houten planken. Hieronder schieten de krabbetjes, hagedissen en ander gekrioel vandaan. Heel mooi om te zien hoe de kinderen snel wennen aan deze beesten en echt naar ze op zoek gaan.
Zee, strand, oerwoud: prachtig!
Nog nooit eerder al om half negen in de ochtend in zee gezommen!
Heel relaxed op de fiets door de Caribische kustplaatsjes gereden. Dat doet bijna weer verlangen naar Holland…
