We rijden in de eindeloze vlaktes van Patagonië. Veel wind die alles kaal blaast, maar ook mooie vergezichten geeft. De meeste wegen zijn goed, vaak onverhard. Kleine, bijna verlaten dorpjes. Soms rijden we een paar uur om om te kunnen tanken (dat achteraf een goede keuze blijkt, omdat bij de tank op de route de diesel op is). Wat opvalt, is dat er veel fietsreizigers zijn, zwaar bepakt en bezakt in die harde wind en verlatenheid… Dan reizen we heel comfortabel in onze camper.
Dorpje, of eigenlijk ‘stopplaats’ Baja Caracoles, niet meer dan een tankstation (zonder diesel), cafe en hotel. Zo zijn er veel langs de Ruta 40, beetje de Route 66 van Amerika. We bivakkeerden met de camper naast het hotel.
Ook opvallend is dat ieder dorp, hoe klein of verlaten ook een prachtige speeltuin heeft. Juul heeft zo iedere dag wel haar glijbaan.
Aan het rijtje fauna kunnen we toevoegen: gordeldier, caracara (dachten eerst dat het baby-condors waren)